Jak optymalizować czas pracy urządzenia oraz ilość jego włączeń?

System Ekontrol diagnostyka pozwala na informowanie użytkownika w przypadku dużej ilości włączeń pompy ciepła. Co może być przyczyną? Jak optymalizować czas pracy urządzenia oraz ilość jego włączeń?

Łączny czas pracy sprężarki oraz ilość jej startów może wpłynąć na jej żywotność. Warto więc tak ustawić parametry, by możliwie wydłużyć czas pracy. Optymalny roczny czas pracy sprężarki powinien zawierać się w przedziale 1800- 2500h. Co przy założeniu, że standardowy sezon grzewczy trwa około 220 dni daje średnio około 7-9h pracy sprężarki na dobę w sezonie grzewczym, należy przy tym, zwrócić uwagę, że jest to wartość średnia i w okresach zimniejszych będzie z reguły wymagany dłuższy czas pracy, a w okresach przejściowych krótszy. Na żywotność sprężarki, wpływa nie tylko czas pracy, ale także liczba startów (cykli pracy). Idealnie byłoby gdyby sprężarka uruchamiała się tylko kilka razy na dobę. Zaleca się aby nie uruchamiała się  częściej niż 1-2 razy na godzinę, wartości większe niż 4 cykle na godzinę są niedopuszczalne.

To czy uda się spełnić powyższe wymagania, zależy przede wszystkim od nastaw na sterowniku pompy ciepła, zastosowanego układu hydraulicznego oraz od prawidłowego doboru pompy ciepła.

Rolą instalatora jest poprawne wykonanie instalacji grzewczej, która zapewni optymalny zład wody oraz jej przepływ w każdym momencie pracy urządzenia.

 

Aby zapewnić bezawaryjną pracę pompy ciepła należy zapewnić przede wszystkim:

  • Minimalny czas pracy sprężarki – 5 min
  • Minimalny przepływ objętościowy wody grzewczej przez wymiennik pompy ciepła.

Wszystkie te podstawowe wymagania spełni np. bufor połączony równolegle.

 

Zakładając, że instalacja została wykonana zgodnie z wymaganiami, dalsza optymalizacja może opierać się o poniższe nastawy. W pierwszej kolejności należy zweryfikować ustawienia parametru: histereza temp. pokojowej (przyp. red. parametr definiuje akceptowalny spadek temperatury pokojowej, więcej informacji  w poprzednim artykule). Zwiększenie wartości histerezy temp. pokojowej wydłuża każdorazowy czas pracy i jednocześnie redukuje potencjalną ilość włączeń urządzenia. Oczywiście trzeba mieć również na względzie komfort użytkowania instalacji. W związku z czym histereza włączenia pomp obiegowych instalacji grzewczej za buforem nie powinna być większa niż 0,5˚C. Należy zwrócić uwagę, że ten parametr będzie powiązany z bezwładnością cieplną budynku, z jego konstrukcją i izolacja termiczną.

W przypadku ogrzewania bufora CO oraz zasobnika CWU, kolejne histerezy tj.: dla temp. wody grzewczej  oraz dla temp. wody użytkowej nie powinny być mniejsze niż 3˚C (mniejsza wartości spotykane tylko w nietypowych przypadkach).

Na poniższej grafice widać efekt zmniejszenia histerezy dla temperatury wody grzewczej z wartości 8˚C na 4˚C, spowodowało to dwukrotne skrócenie czasu grzania zładu wody. Chcąc wydłużyć proces grzania bufora CO lub zasobnika CWU należałoby postępować w odwrotny sposób, zwiększając histerezę.

Kolejnym sposobem na zmniejszenie dobowych cykli pracy sprężarki jest włączenie parametru na sterowniku PCCO pod nazwą bufor EKO. Pozwala on na zaprzestanie utrzymywania temperatury  zładu wody w buforze (w ramach ustawionej histerezy temp. wody grzewczej) w momencie osiągnięcia wymaganej temp. w pomieszczeniach. Pozwoli to na zaoszczędzenie nie tylko energii elektrycznej, potrzebnej do zasilania pompy ciepła ale także spowoduje, że pompa ciepła nie włączy się na krótki czasy tylko po to, żeby zrekompensować straty postojowe bufora.

Następnie należy zweryfikować ustawioną temp. wody grzewczej dla CO. Temperatura powinna być możliwie niska, dająca jednocześnie komfort w budynku. Regulacja temperatury zasilania powinna odbywać się za pomocą sterownika pompy ciepła – zalecane ustawienie automatyczne poprzez dostosowanie temperatury zasilania zgodnie z krzywą grzewczą. W przypadku ustawienia manualnej temperatury zasilania należy również wybrać możliwie niską, która pozwoli zagrzać budynek do stanu komfortowego.

Dla podłogówki zaleca się krzywą grzewczą nie większą niż nr 4, minimalna temperatura krzywej powinna wynosić około 25-30˚C, maksymalna temp. powinna wynikać z dopuszczalnej temp. dla danej posadzki, z reguły nie więcej niż 45˚C. Dla instalacji grzejnikowej minimalna temp. dla krzywej wynosi z reguły min. 30˚C, maksymalna 55˚C (niższa dla grzejników niskotemperaturowych). Szczegóły omówiliśmy tutaj.

Czasem aby móc obniżyć parametr temperaturowy wody grzewczej (nie tracąc komfortu cieplnego), pomocne jest zwiększenie przepływu po stronie instalacyjnej (np. zwiększając bieg pompy obiegowej). Z reguły obniżenie temperatury wody grzewczej, przy niezmienionym przepływie masowym czynnika grzewczego spowoduje obniżenie mocy grzewczej instalacji CO, takie podejście powinno wydłużyć czas pracy pomp obiegowych, jeżeli równocześnie tym śladem podąży sterownik pompy ciepła i zredukuję swoją moc (utrzymując niższy parametr temperatury na wyjściu), możemy wydłużyć czas pracy na pojedynczym cyklu grzewczym.

Opublikowano: 07.09.2022