Kolektory słoneczne mogą być stosowane praktycznie w każdym obiekcie mieszkalnym i niemieszkalnym, zarówno już istniejącym jak i nowobudowanym. Najkorzystniejsze warunki nasłonecznienia przypadają na okres od kwietnia do września, ale także w pozostałym okresie od jesieni do wiosny można liczyć na przynajmniej częściowe pokrycie potrzeb ciepła i wstępne podgrzanie np. ciepłej wody użytkowej. Istnieje szereg argumentów przemawiających za celowością zastosowania kolektorów słonecznych. Spośród nich można wyodrębnić 3 ważne powody, które są wspólne dla wszystkich rodzajów budynków:
1) Ograniczenie pracy głównego źródła ciepła.
Jak wskazują oficjalne dane (raport GUS 2014 dla 4576 obiektów, „Zużycie energii w gospodarstwach domowych w 2012 r.”) potrzeby cieplne stanowią zdecydowanie największy udział w rocznym bilansie energetycznym budynku. Łącznie potrzeby cieplne ogrzewania pomieszczeń i podgrzewania ciepłej wody użytkowej stanowią blisko 84% całkowitych rocznych potrzeb energetycznych. Tak więc to po stronie ciepła leży największy potencjał w poszukiwaniu oszczędności w budżecie domowych wydatków związanych z zakupem energii. Zastosowanie kolektorów słonecznych przekłada się bezpośrednio na ograniczenie zużycia paliwa lub energii elektrycznej poprzez skrócenie czasu pracy kotła grzewczego, bądź też pompy ciepła.
2) Najniższy koszt wytworzenia ciepła
Praca instalacji solarnej wymaga minimalnych nakładów energii elektrycznej niezbędnej do zasilania pompy obiegowej i sterownika. Praca pompy obiegu solarnego wiąże się z zużyciem około 10÷30 W energii elektrycznej. Przykładowo instalacja solarna złożona z 3 kolektorów płaskich o łącznej powierzchni czynnej 5,4 m2 może w korzystnych warunkach pracy osiągać moc cieplną około 4 kW (wg certyfikatu Solar Keymark dla nasłonecznienia 1000 W/m2, różnica temperatury pomiędzy 10 i 30 K). Pobór energii elektrycznej przez pompę obiegową zabudowaną w grupie pompowej nie powinien przekraczać wówczas 20 W.
Jeżeli więc zastosować tu taką definicję efektywności COP jak dla pomp ciepła (zależnie od typu pompy ciepła i warunków pracy zwykle do maksymalnie 5,0), to efektywność COP dla instalacji solarnej wyniosła by nawet 200 (4.000/20). Jest to wartość nieosiągalna dla innych źródeł ciepła. Najniższe koszty wytwarzania ciepła przez kolektory słoneczne, w praktyce mogą oznaczać np. najniższe koszty podgrzewania ciepłej wody użytkowej. Tak więc podgrzanie 300 litrów wody użytkowej od 10 do 45°C w przypadku instalacji solarnej będzie kosztowało kilka- a nawet kilkadziesiąt razy mniej niż z innego źródła ciepła.
3) Najwyższy efekt ekologiczny
Kolektory słoneczne należą do ścisłej czołówki urządzeń grzewczych pod względem efektu ekologicznego. Dotyczy to zarówno ich produkcji, jak i późniejszej utylizacji, ale przede wszystkim – bieżących efektów pracy. Nakłady energii i surowców na produkcję kolektora słonecznego zwracają się w okresie jego 2-3 lat eksploatacji. Po zakładanym minimum 25-letnim okresie eksploatacji, materiały z którego został zbudowany kolektor słoneczny można poddać recyclingowi.
Praca instalacji solarnej wymaga minimalnego zużycia energii elektrycznej, a ograniczenie wytwarzania ciepła w budynku bezpośrednio ogranicza uciążliwą niską emisję zanieczyszczeń do atmosfery, poprawiając lokalną jakość powietrza. Przykładowo mała instalacja solarna złożona z 3 kolektorów płaskich KS2100 TLP AC pozwala ograniczyć zmniejszyć rocznie emisje zanieczyszczeń: o około 26 kg tlenku węgla, o około 11 kg dwutlenku siarki i o około 7 kg pyłów. Praca instalacji solarnej ogranicza o około 1.100 kg emisję dwutlenku węgla, co jest porównywalne z efektem „pracy” około 130 dorosłych drzew.